Gereden: 115km

Het ligt blijkbaar aan het land, want we zijn terug in Zuid Afrika en het was weer knap koud vannacht. We blijven dan ook lekker liggen, tot de zon wat hoger aan de hemel staat en het weer een beetje aangenamer is geworden. Na het ontbijt gaan we om een uur of tien het park in. We moeten ons eerst melden bij het kantoor. Voor de veiligheid willen ze namenlijk weten dat je het park ingaat.  Bij terugkomst dien je je weer af te melden, dan weten ze dat ze niet naar je op zoek moeten.

Als we het park inrijden is het net of we weer door de Namib woestijn rijden. Ook hier zie je rode zandduinen, die begroeit zijn met geel gras. We zien wat springbokken en gemsbokken, vooral in de rivierbedding van de Auob lopen veel antilopen. Bij Monro hadden we gisteren bij het informatiekantoor gezien dat er leeuwen gesignaleerd zijn. We zien er een auto stilstaan.  Natuurlijk gaan we er naast staan en zien een prachtige grote uil in een boom zitten. Maar er is meer. De bestuurster van de andere auto wijst ons op een groep leeuwen die boven op de top van een zandduin liggen. We kunnen nog net wat kopjes tussen het gras zien uitsteken. De leeuwen hebben zo natuurlijk een fantastisch uitzicht en kunnen de hele omgeving zien.  Bij Auchterlonie steken we over naar de Nossob rivier. Tussen de duinen zien we nog een prachtige jakhals en een paar mooie trappen (of korhanen in het Nederlands). Bij de Nossob rivier zien we nog een grote kudde wildebesten die lekker liggen te luieren in de zon.  Rond een uur of één zijn we weer terug en brengen de rest van de middag op de campsite door.

Rond vijf uur vertrekken we voor een Sunset drive, die we gisteren al geboekt hebben. We gaan met wel twintig mensen in een kleine vrachtwagen op gamedive. De vrachtwagen rijdt met een sukkeldrafje het park in. Omdat we vanmorgen in het begin van het park maar weinig dieren hebben gezien, zijn we bang dat de gamedrive een teleurstelling zal worden. En inderdaad zien we het eerste half uur vrijwel niets. Dan zien we een gele mangoest en verderop nog een prachtige secretarisvogel. We stoppen bovenop een duin voor de zonsondergang en gaan dan via dezelfde weg terug. Het is inmiddels pikkedonker en één van de deelnemers heeft een schijnwerper gekregen om dieren te zoeken. De kunst is om te letten op het licht dat weerkaatst door de ogen van een dier.  Weer zien we een tijd lang niets, maar dan weten we een paar springhazen te ontdekken. Dit zijn nachtdieren en ze wippen net zo in het rond als een kangaroe, maar dan wel een stuk kleiner. We kunnen ook nog net een stekelvarken onderscheiden, voor het dier zich weer verstopt en zien ook nog een paar lepelhonden (bat eared fox).  Rond acht uur zijn we terug en gaan eten in het restaurant. We vinden dat de Sunset drive zeker de moeite waard was. We hebben toch weer dieren gezien, die we nog niet eerder tegenkwamen.