Gereden: 423km

Als ik wakker wordt en de rest nog lekker ligt te slapen, sluip ik de tent uit om weer een kijkje bij de waterplaats te nemen. Als ik aan kom lopen, zie ik geen dieren, er zitten alleen wat mensen op de bankjes te kijken. Dan komt er in de verte een eenzaam mannetjesolifant aanlopen. Na een tijdje komen er van links een groepje zebra's aanlopen, en van rechts een hele grote groep zebra's die allemaal in een lange rij een slokje water komen drinken. Daarna lopen ze rustig verder. De rest is intussen ook wakker geworden en ze zien de laatste zebra's voorbij trekken. Als we teruglopen naar de campplek zien we de zebra's vlak langs het hek voorbijtrekken. Als we dichterbij komen schrikken ze wel een beetje, maar lopen dan weer verder. Wel indrukwekkend om ze van zo dichtbij te zien.

We willen graag nog een dagje hier blijven, om rustig te genieten van deze prachtige plek, maar de campste is vol en twee honderd euro voor een nacht in een bungalow is ons toch echt te gek. Volgens planning zouden we vandaag naar de Himba campsite vertrekken, maar we zijn alle vier een beetje moe van het reizen en de vele indrukken die we al hebben opgedaan. We besluiten om naar Gross Barmen te rijden, waar een hotspring resort is. Volgens de lonely planet hebben ze een verwarmd buitenzwembad. We kunnen dan morgen lekker een dagje bij het zwembad liggen.

Als we de boel hebben ingepakt, maken we de laatste gamedrive door Etosha. Bij Okandeka kunnen we ver over de Etosha pan kijken, waar veel wildebeesten en zebra's en springbokken lopen, maar waar helaas weer geen leeuw te bekennen is. Onderweg zien we nog wel een hele grote varaan lopen, maar verder blijven het vooral zebra's die op de vlaktes grazen. Vlak voor de uitgang komen we de waterplaats Ombika tegen. We willen er eerst voorbijrijden omdat we toch nog een hele rit voor de boeg hebben, maar als we een paar auto's zien staan rijden we er toch heen. Er is een hele grote groep olifanten. Een grote mannetjesolifant loopt vlak voor onze auto langs. Gelukkig loopt hij heel rustig en trekt zich niets van ons aan. Terwijl wij geimponeerd naar de olifanten zitten te kijken, merkt Martijn op dat alle vier de auto's die hier staan het Bushlore logo hebben.

Dan zit Etosha er op, bij de uitgang zitten een paar Himba's souveniers te verkopen. Daarna rijden we naar Outjo, waar volgens de reisgidsen een bakkerij is waar ze heerlijk brood verkopen. Maar we hebben er geen rekening mee gehouden dat het vandaag zondag is. Het dorp is uitgestorven en de bakkerij gesloten. We vinden wel een tankstation, waar we kunnen tanken en dan is er verderop toch nog een klein supermarktje, waar we gelukkig nog wat brood en vlees kunnen kopen. Als we Outjo uitrijden, zien we op eens nog een hele grote groep Himba's op een pleintje zitten.

Dan volgt een lange rit. Plotseling staan er twee kudu's midden op de weg. Een van hen schrikt zo, dat hij uitglijdt op de weg. Johnny schiet vol in de remmen. Net op tijd weet de Kudu weer op te staan. Hij maakt echt een reuze sprong en verdwijnt over het hek langs de weg. Langzaam wordt de omgeving steeds bergachtiger. Aan het eind van de middag komen we aan bij Gross Barmen. De grote poort bij de ingang en de palmen langs de weg zien er indrukwekkend uit. Gelukkig kunnen we een bungalow krijgen. Na veel gereken (met fouten) betalen we uiteindelijk 1420 namibische dollars voor twee nachten inclusief ontbijt voor ons. Het ontbijt voor de kinderen is 30 N$ en moeten we in het restaurant betalen.

Martijn en ik lopen naar de bungalow, en dan blijkt al snel dat we in een wat vervallen paradijs zijn terecht gekomen. De speeltoestellen zijn oud en deels kapot, en ook onze bungalow stamt qua inrichting uit de jaren zestig. Maar we hebben alles wat we nodig hebben. Er is een keuken met grote koelkast en een badkamer met bad en het ziet er schoon uit. We pakken de auto uit en maken wat te eten. Daarna verdwijnen Martijn en Niels naar hun slaapkamer, en nadat ze de kamer helemaal verbouwd hebben en veel gestoei, vallen ze lekker in slaap.